آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 15
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 15
بازدید ماه : 52
بازدید کل : 12800
تعداد مطالب : 79
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

  همه چیز ازخداست

     هر چه که در هستی وجود دارد و یا دقیقتر بگوییم هر چه که در هستی آفریده شده هست از ابتدای خلقت تا ابد به خواست خداوند بوده است و در کتب الهی داریم که : " همه چیز در آسمانها و زمین تسبیح خداوند را می گویند " و یا " هر چه که در آسمانها و زمین هست از آن خداوند و در مالکیت اوست" از عالمی سوال کردم که آیا این مطلب در حقیقت شامل همه مخلوقات خداوندی می شود؟ و ایشان با کلامی راسخ فرمودند : حتّی جمادات و خاک وسنگریزها مشغول تسبیح خداوند هستند . به او گفتم یعنی اینکه انسان هم در حال تسبیحخداوند هست ؟ و ایشان با کلامی راسختر فرمودند : من از سنگریزه و خاک گفتم , انسان که دیگر جای خود دارد و اشرف مخلوقات هست , بله به حتم انسان هم ... . از او پرسیدم : آیا شامل تمام انسانها می شود ؟ و ایشان باز فرمودند : مگر می شود انسانی که در او روح خداوندی دمیده شده از خاک هم کمتر باشد ؟ بله شامل تمام انسانها می شود . از او پرسیدم : حالا انسانهای خوب که جای خود دارد امّا انسانهایی که در تاریخ از آنها به خوبی یاد نشده مثل : قابیل,نمرود,فرعون,هیتلر و ... چطور ؟ 

     خواست بگوید که نه , امّا به یادش آمد که چند لحظه قبل تایید کرده بود که شامل هر چیزی می شود و انسان که جای خود دارد . قدری تامّل کرد و گفت نمیدانم و تا حالا به این بعد قضیه فکر نکرده بودم  و کتابی هم نخوانده ام که بهاین موضوع رسیدگی شود .

    نمیدانم اگر همان انسانهای نا نام نیک با بد شدن نامشان باعث نجات و عبرت دیگران شده اند باز هم خداوند به دیده ی شرّ به آنها نظر خواهد کرد یا نه ؟ مثالی برایم متجلّی شد : اگر در بدن هر کدام از ما انسانها بیماریی باشد به مفهوم این است که چندین سلّول از انجام وظیفه ی خود بازمانده اند , برخورد ما با آن سلّولها چگونه هست ؟ آیا سریع یک کارد بر می داریم و با جدا کردن آن بافتی که سلّول معیوب دارد از شرّ آن سلّولها خودمان را می رهانیم ؟  به قطع نه , بلکه با دید رحمانی و مهربانی با مصرف دارویی که پزشک تشخیص داده سعی در درمان بیماری می کنیم تا آن سلّولها درمان شوند و یا به واسطه ای به شعور اوّلیه ی خود برسند و بافت درمان شود . اگر این مثال ساده را تعمیم دهیم به اینکه پیکره ی واحد ما انسانها که یک تن واحدی هم هست مثل بدن یک انسان و هر کدام از ما انسانها هم مثل سلّولهای بدن آن پیکره ی بزرگ باشیم به این نتیجه می رسیم که در درون هر کدام از ما یک هابیل و قابیلی هست , یک ابراهیم و نمرودی هست ,یک موسی و فرعونی هست ,  خواهش می کنم کمی بیندیشید .....         بیندیشید   .....

                     بیندیشید

                               .....

                                                 بیندیشید ...

     آری خداوند آنقدر مهربان هست که با همه ی مخلوقاتش با مهربانی و عشق رفتار نماید منتها وظیفه ما این هست که با درک این مهربانی و لطف و عشق درست رفتار کنیم , کاری کنیم که هابیل و ابراهیم  و موسای درونمان بر قابیل و نمرود و فرعون درونمان پیروز شوند چرا که می دانیم هابیل و ابراهیم و موسی عبد صالح بودند و قابیل و نمرود و فرعون شیطونی کردند و باعث شدند که ما آنها را با چشم شرور ببینیم . خداوندا , الها , معبودا , ایزدا , ای کسی که ما را با این خلقت نیکو خلق نمودی , از تو می خواهیم که همه ی من های درونمان را که شامل هابیل و قابیل , ابراهیم و نمرود , موسی و فرعون و ... هست را تسلیم امر خودت نمایی چرا که ما خود از خود وجودی نداریم و از تو می خواهیم که وجودمان را تزکیه نمایی و به ما علم و حکمت بیاموزی و ما را از بندگان شایسته و صالح خود قرار دهی و منّتی بر ما نهی تا پیشرو امّت تو باشیم و در هدایتی که ما را در آن قرار می دهی دیگران را هم هدایت نمایی چرا که همه ی ما انسانها یک پیکر هستیم  و نمی خواهیم حتّی یک سلّول کوچک از ما از راهش گمراه شود و از وظیفه اش دور . چه خوش گفته شاعر آگاه که :

        بنی آدم اعضای یکدیگرند                  که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار          دگر عضوها را نماند قرار

خداوندا : ما را بر راه مستقیم قرار ده و نعمت آگاهی ببخش تا به قدر خود برسیم و حضور تو را همیشه و همه جا درک کنیم . آمین     ادامه دارد ....  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: